Sabadiiiiiii!
Door: Cathelijne
Blijf op de hoogte en volg Cathelijne
16 Juli 2006 | Laos, Vientiane
Daar ben ik weer. En weer ben ik terug in de geweldige stad PAKSE! Tis toch niet te geloven. Alles gaat hier op z'n Laotiaanse 'man~ana'.
Gisteren ben ik met een tuktuk naar het busstation gebracht om daar een sawngthaew (een soort overdekte pickup truck met bankjes erin en een bagagedrager op het dak) te nemen.
Een busstation kon je het nauwelijks noemen want het was gewoon de parkeerplaats van de dagelijkse ochtendmarkt. Het zag er nu niet echt uitnodigend uit. Voelde me zelfs een beetje opgelaten en heb eigenlijk niet echt een fot durven nemen. Ik werd al snel in een truck gezet, mijn tas bovenop het dak en nu maar wachten totdat er genoeg mensen inzitten voordat hij vertrekt. Oftewel, ik had nog genoeg tijd om de markt te verkennen. Ik moet zeggen dat een Thaise markt mij meer trekt. Het is hier veel armer dat merk je gelijk. Nu schijnt het ook dat er pas sinds een jaar of 7 toeristen toegelaten worden in Laos. Die mensen kijken dus ook hun ogen uit als ze een blanke zien.
De markt bestond uit een gebouw waar kleine winkeltjes waren en daar rondomheen zaten mensen gewoon op de grond met hun waren in grote schalen of op plasticzakken. Het rook er niet geweldig fris kan ik je vertellen.
Na een niet al te grote ronde gemaakt te hebben ben ik maar weer snel opzoek gegaan naar de auto waar ik mijn spullen had achtergelaten. Tja, je weet maar nooit waneer die besluit te vertrekken. Al snel werden er nog 2 franse 'falang' bij mijn truck gedropped en die bleken naar hetzelfde plaatsje te gaan als ik. MOOI! Europese aanspraak in deze wildernis. Arno en Gregory. 2 aardige knullen, beetje zelfde leeftijd en Arno is ook leerkracht dus meteen een opening om wat stuntelde antwoorden in een ' allo allo' engels te ontcijferen. Ach ja, oefening baart kunst en aan de eind van de avond kon ik hem al aardig verstaan. Gregory sprak helaas weinig tot geen engels dus die paar woorden frans die er bij mij nog zijn blijven hangen of niet zijn ondergesneeuw door de andere talen heeft hij dus te horen gekregen. haha, daar sta je dan met je 9 jaar frans. ehhhh.
Om bij het plaatsje Champassek te komen moesten we de Mekong oversteken. Onze truck reed een houten iets op, ik dacht eerst dat dit een soort steiger was maar na goed kijken en beseffen dat de andere pont nooit aan onze 'steiger' aan kon leggen omdat niemand dan een kant op zou kunnen, bleek het toch dat we al op de pont stonden. EHHHH kijk maar even naar de foto's want woorden schieten me tekort.
De heren hadden het plan om met de fiets naar de ruines te gaan. Dat leek mij een goed plan en ben dus meegegaan. Zo zie je nog eens wat van het Lao landschap.
Het landschap bestaat er voornamelijk van 1 rechte weg, afwisselend geasfalteerd of zandpad. Aan deze weg stonden huizen, afwisselend op hoge palen, laag, van hout of deels van steen en hout. Er zaten best leuke optrekjes bij. Je zag, als het huis op hoge palen stond, dat ze onder het huis leefden en dat ze boven en binnen dan gebruiken om te slapen. Achter en om de huizen heen zag je een en al rijstvelden en koeien/ossen. Een mooi gezicht.Heel veel kinderen staan stil aan de kant van de weg en roepen 'Sabadiii' en zwaaien dan met een lachend gezicht of steken hun hand op voor een 'high 5'.
Natuurlijk was het genieten geblazen om door hier doorheen te mogen fietsen en dan realiseer je je wel even dat je toch een bevoorrecht persoon bent. Ik heb /neem zomaar de kans om naar de andere kant van de wereld te reizen en kom dan dit soort dingen allemaal tegen. Je leert hier zoveel door alleen maar al rond te lopen en te kijken. WOW!
Na 10 km zijn we uiteindelijk op plaats van bestemming aangekomen. We mogen nog een klien stukje met de fiets het park in maar dan moeten we hem toch echt laten staan en tevoet verder.
De ruines liggen tegen een berg aan en dat hebben we geweten ook! Hijgend en puffend keken we op tegen de ene na de andere steile trap. En zweten! Het leek wel dag 3 van de pelgrimtocht naar Santiago (die klim in het bos was er niks bij pap). Het zweet droop gewoon van mijn kin! Vies he!
Maar het was zeker de moeite waard! We hebben een paar hele mooie dingen gezien. Nu schijnt dit maar een klein en flauw aftreksel te zijn van Angkor Wat in Cambodja. Ik ben dus razend benieuwd! Alles wat ik weet is van foto's en van Peking Express.
Op de terugweg ook weer de ogen uitgekeken en wel 100x terug gesabadiet.
Bij aankomst was een koude douche wel een must!
's Avonds samen met Arno wezen eten. Zijn vriend was ziek en bleef liever thuis. We hebben ge BBQ-ed op z'n Laos. Lache!
In de tafel zit een groot gat waar een soort stenen emmer in komt te hangen (jammer ik had mijn fototoestel niet mee). Die emmer is de BBQ. Daarop komt een ijzeren ehh een soort tulband bakvorm, maar dan net anders. Op het middelste gedeelte leg je het vlees om te bakken en in de rand doe je een soort bouillon waar je dan je groente en noodles in kunt koken. Een soort gourmetten op z'n Laos. Erg gezellig!
Vandaag lekker een beetje rustig aan gedaan. Wakker geworden in een de hangmatjes met uitzicht op de grote Mekong rivier. Tegen enen werden we met z'n drieen in een Ryksia gepropt incl bagage. Haha moet er best leuk hebben uitgezien. We zijn naar het pontje gebracht om aan de overkant te wachten op een bus of ander vervoersmiddel.
Ik moest terug naar Pakse om daar mijn bus naar Vientiane te nemen en mijn Franse vrienden gingen verder naar het zuiden.
Daar sta je dan! Helemaal alleen aan de kant van de weg en de mannen een eindje verderop aan de andere kant. HAHA hoe lang het zou duren dat wist niemand. Het was er zo druk dat je midden op straat kon gaan zitten zonder dat je iets overkwam. Op dit stukje waren wel mensen en huizen, dus helemaal in de middle of nowhere was het ook weer niet maar dit was wel de eerste keer dat ik niet wist wie wat waar en hoe het zou gaan. De taxirit in de sawngthaew, voor maar liefst 15 US Dollar had ik afgeslagen omdat ik voor anderhalve dollar heen was gekomen.
Na ongeveer 50 minuten wachten, De Fransen hadden na 30 minuten al geluk) stopte er een tuktuk met een gids erin. Hij had 2 toeristen achterin zitten dus ik kon er ook nog wel bij voor 5 dollar. HAHA nee hoor dan ga ik niet mee. UIteindelijk, na wat onderhandelen (ik wilde er echt wel weg hoor) toch voor 3 dollar ingestapt. Achteraf maar goed ook want het begon me 2 minuten later te plenzen!
Tja, en nu zit ik dus al bijna 3 uur achter internet de tijd te doden en jullie te vermaken met mijn avonturen. om 20.30 gaat eindelijk de bus naar Vientiane. En nu maar hopen dat ik ook echt krijg waarvoor ik betaald heb. Ik heb al een paar horor verhalen gehoord over het busverkeer hier in Laos. Betalen voor Airco en dan na 2 uur rijden de airco uitschakelen en dat soort grappen. zeggen dat de rit 10 uur duurt en er dan lekker 16 uur over doen. Nou morgen horen/lezen jullie het resultaat wel.
Ik ben benieuwd hoe Vientiane is. Het is de hoofdstad van Laos maar het schijnt de rustigste hoofdstad van de wereld te zijn.
We zullen zien. eerst maar zorgen dat ik er echt aankom zonder tussenstops.
Tot morgen!
Gisteren ben ik met een tuktuk naar het busstation gebracht om daar een sawngthaew (een soort overdekte pickup truck met bankjes erin en een bagagedrager op het dak) te nemen.
Een busstation kon je het nauwelijks noemen want het was gewoon de parkeerplaats van de dagelijkse ochtendmarkt. Het zag er nu niet echt uitnodigend uit. Voelde me zelfs een beetje opgelaten en heb eigenlijk niet echt een fot durven nemen. Ik werd al snel in een truck gezet, mijn tas bovenop het dak en nu maar wachten totdat er genoeg mensen inzitten voordat hij vertrekt. Oftewel, ik had nog genoeg tijd om de markt te verkennen. Ik moet zeggen dat een Thaise markt mij meer trekt. Het is hier veel armer dat merk je gelijk. Nu schijnt het ook dat er pas sinds een jaar of 7 toeristen toegelaten worden in Laos. Die mensen kijken dus ook hun ogen uit als ze een blanke zien.
De markt bestond uit een gebouw waar kleine winkeltjes waren en daar rondomheen zaten mensen gewoon op de grond met hun waren in grote schalen of op plasticzakken. Het rook er niet geweldig fris kan ik je vertellen.
Na een niet al te grote ronde gemaakt te hebben ben ik maar weer snel opzoek gegaan naar de auto waar ik mijn spullen had achtergelaten. Tja, je weet maar nooit waneer die besluit te vertrekken. Al snel werden er nog 2 franse 'falang' bij mijn truck gedropped en die bleken naar hetzelfde plaatsje te gaan als ik. MOOI! Europese aanspraak in deze wildernis. Arno en Gregory. 2 aardige knullen, beetje zelfde leeftijd en Arno is ook leerkracht dus meteen een opening om wat stuntelde antwoorden in een ' allo allo' engels te ontcijferen. Ach ja, oefening baart kunst en aan de eind van de avond kon ik hem al aardig verstaan. Gregory sprak helaas weinig tot geen engels dus die paar woorden frans die er bij mij nog zijn blijven hangen of niet zijn ondergesneeuw door de andere talen heeft hij dus te horen gekregen. haha, daar sta je dan met je 9 jaar frans. ehhhh.
Om bij het plaatsje Champassek te komen moesten we de Mekong oversteken. Onze truck reed een houten iets op, ik dacht eerst dat dit een soort steiger was maar na goed kijken en beseffen dat de andere pont nooit aan onze 'steiger' aan kon leggen omdat niemand dan een kant op zou kunnen, bleek het toch dat we al op de pont stonden. EHHHH kijk maar even naar de foto's want woorden schieten me tekort.
De heren hadden het plan om met de fiets naar de ruines te gaan. Dat leek mij een goed plan en ben dus meegegaan. Zo zie je nog eens wat van het Lao landschap.
Het landschap bestaat er voornamelijk van 1 rechte weg, afwisselend geasfalteerd of zandpad. Aan deze weg stonden huizen, afwisselend op hoge palen, laag, van hout of deels van steen en hout. Er zaten best leuke optrekjes bij. Je zag, als het huis op hoge palen stond, dat ze onder het huis leefden en dat ze boven en binnen dan gebruiken om te slapen. Achter en om de huizen heen zag je een en al rijstvelden en koeien/ossen. Een mooi gezicht.Heel veel kinderen staan stil aan de kant van de weg en roepen 'Sabadiii' en zwaaien dan met een lachend gezicht of steken hun hand op voor een 'high 5'.
Natuurlijk was het genieten geblazen om door hier doorheen te mogen fietsen en dan realiseer je je wel even dat je toch een bevoorrecht persoon bent. Ik heb /neem zomaar de kans om naar de andere kant van de wereld te reizen en kom dan dit soort dingen allemaal tegen. Je leert hier zoveel door alleen maar al rond te lopen en te kijken. WOW!
Na 10 km zijn we uiteindelijk op plaats van bestemming aangekomen. We mogen nog een klien stukje met de fiets het park in maar dan moeten we hem toch echt laten staan en tevoet verder.
De ruines liggen tegen een berg aan en dat hebben we geweten ook! Hijgend en puffend keken we op tegen de ene na de andere steile trap. En zweten! Het leek wel dag 3 van de pelgrimtocht naar Santiago (die klim in het bos was er niks bij pap). Het zweet droop gewoon van mijn kin! Vies he!
Maar het was zeker de moeite waard! We hebben een paar hele mooie dingen gezien. Nu schijnt dit maar een klein en flauw aftreksel te zijn van Angkor Wat in Cambodja. Ik ben dus razend benieuwd! Alles wat ik weet is van foto's en van Peking Express.
Op de terugweg ook weer de ogen uitgekeken en wel 100x terug gesabadiet.
Bij aankomst was een koude douche wel een must!
's Avonds samen met Arno wezen eten. Zijn vriend was ziek en bleef liever thuis. We hebben ge BBQ-ed op z'n Laos. Lache!
In de tafel zit een groot gat waar een soort stenen emmer in komt te hangen (jammer ik had mijn fototoestel niet mee). Die emmer is de BBQ. Daarop komt een ijzeren ehh een soort tulband bakvorm, maar dan net anders. Op het middelste gedeelte leg je het vlees om te bakken en in de rand doe je een soort bouillon waar je dan je groente en noodles in kunt koken. Een soort gourmetten op z'n Laos. Erg gezellig!
Vandaag lekker een beetje rustig aan gedaan. Wakker geworden in een de hangmatjes met uitzicht op de grote Mekong rivier. Tegen enen werden we met z'n drieen in een Ryksia gepropt incl bagage. Haha moet er best leuk hebben uitgezien. We zijn naar het pontje gebracht om aan de overkant te wachten op een bus of ander vervoersmiddel.
Ik moest terug naar Pakse om daar mijn bus naar Vientiane te nemen en mijn Franse vrienden gingen verder naar het zuiden.
Daar sta je dan! Helemaal alleen aan de kant van de weg en de mannen een eindje verderop aan de andere kant. HAHA hoe lang het zou duren dat wist niemand. Het was er zo druk dat je midden op straat kon gaan zitten zonder dat je iets overkwam. Op dit stukje waren wel mensen en huizen, dus helemaal in de middle of nowhere was het ook weer niet maar dit was wel de eerste keer dat ik niet wist wie wat waar en hoe het zou gaan. De taxirit in de sawngthaew, voor maar liefst 15 US Dollar had ik afgeslagen omdat ik voor anderhalve dollar heen was gekomen.
Na ongeveer 50 minuten wachten, De Fransen hadden na 30 minuten al geluk) stopte er een tuktuk met een gids erin. Hij had 2 toeristen achterin zitten dus ik kon er ook nog wel bij voor 5 dollar. HAHA nee hoor dan ga ik niet mee. UIteindelijk, na wat onderhandelen (ik wilde er echt wel weg hoor) toch voor 3 dollar ingestapt. Achteraf maar goed ook want het begon me 2 minuten later te plenzen!
Tja, en nu zit ik dus al bijna 3 uur achter internet de tijd te doden en jullie te vermaken met mijn avonturen. om 20.30 gaat eindelijk de bus naar Vientiane. En nu maar hopen dat ik ook echt krijg waarvoor ik betaald heb. Ik heb al een paar horor verhalen gehoord over het busverkeer hier in Laos. Betalen voor Airco en dan na 2 uur rijden de airco uitschakelen en dat soort grappen. zeggen dat de rit 10 uur duurt en er dan lekker 16 uur over doen. Nou morgen horen/lezen jullie het resultaat wel.
Ik ben benieuwd hoe Vientiane is. Het is de hoofdstad van Laos maar het schijnt de rustigste hoofdstad van de wereld te zijn.
We zullen zien. eerst maar zorgen dat ik er echt aankom zonder tussenstops.
Tot morgen!
-
16 Juli 2006 - 14:07
Mama:
Ik ben trots op je !
Je doet het toch allemaal maar,ik vind dat je wel lef hebt in je eentje.
Met de foto s erbij gaat het voor ons ook echt leven.Knuffel en Sabaiii. -
17 Juli 2006 - 10:20
Mama,:
Ben ik weer.Ik heb net Angkor opgezocht.Ze hebben het dan over Cambodja.20 km. ten noorden van het Tonlemeer. Binnen in het complex van Angkor-Thom ligt de prachtige Babylontempel, versierd met torens met menselijke gezichten. Schijnt echt een juweeltje te zijn. We horen het wel, als je je busreis weer achter de rug hebt. liefs mama.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
