Hoofdstad van Laos

Eindelijk! ik ben vanochtend om 6 uur in Vientiane aangekomen. Na een busreis van 10 uur naast een uitzonderlijke grote en brede Aziaat ben ik er dan toch. Helaas wel wat last van mijn buik/maag maar dat heeft zich vannacht gelukkig niet doorgezet.

Vientiane is meer een dorp dan een stad, laat staan een hoofdstad. Je merkt wel dat ze druk bezig zijn met vernieuwingen. Zandpaden worden bestraat en huizen worden er gebouwd. Maar ondertussen zitten de marktlieden nog steeds met hun goederen op de grond als ze niet een standje hebben kunnen betalen op de grootste markt Talat Sao.

Ik had vrij snel een kamer te pakken, ok ik moest eerst gaan ontbijten voordat ik erin kon maar dat vond ik niet zo heel erg. Veel zin om alle guesthouses af te gaan had ik niet. Na een lekkere koude douche, ja je zult t niet geloven maar IK heb hem op koud gezet (niet om terug thuis te proberen overigens) even kort mijn ogen dicht gedaan en rond een uur of 10 ben ik op de deur van mijn ontbijt genootje gaan kloppen om te kijken of hij mee ging de stad in. Helaas, geen gehoor, zal wel liggen te pitten. Heb een fiets gehuurd en ben gaan rijden. Van de ene 'wat' (tempel) naar de andere 'wat' en 'stupa' (torentje met as van belangrijk iemand).

Bij Wat Si Saket nog met wat monninken gepraat. Ik wist niet dat ik met ze mocht praten alas vrouw zijnde maar ik werd aangesproken. Wel grappig, een jonge monnink (novelist) klampte ongeveer iedere toeristr aan om maar engels te kunnen oefenen. Hij zou wel op mijn fiets passen. Is goed joh, als jij dat wilt. haha maar blijkbaar bleef ik wat lang weg. Samen met zijn 2 vrienden kwamen ze me achterna om me te vertelle dat hij op me heeft zitten wachten. OP de vraag "waarom" kreeg ik natuurlijk het verwijtende antwoord; " ik paste op je fiets, weet je nog?" OEPS das waar ook. Maar goed het bleef natuurlijk een smoes want al snel kwam de aap uit de mouw. Zijn vriendjes wilde ook engels praten. Nou even gekletst en natuurlijk een foto maken. Novelist Johm is niet zo goed in foto's maken. Is niet erg charmant geworden maargoed, ik sta niet iedere dag met oranje gekleden mannen / jongens op de foto.
Verder nog wat rond gefietst. Een bezoek gebracht aan het Zweedse bakkertje voor een bullarbroodje (jammie!).
MIjn voeten laten masseren zoor een wel wat te hardhandig vrouwtje. AUW dat deed soms best zeer! En het lullige is, je kunt niet met zo'n vrouwtje communiceren, en je WEET GEWOON dat als ze het bij je ene voet doet dat je andere er weldra achterna komt. Ik hou het denk ik maar even gezien met de massages.

MOrgen ga ik naar Luang Prabang. Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik ga het op e dekadente manier doen. VLIEGEN! Ik heb echt even geen zin om half misselijk en aan de schijterij nog eens 10 uur in een bus te zitten waarvan ik nu al weet dat de weg slecht is en dat we de bergen in moeten,. Bij de gedachte alleen al wordt ik misselijk. Dus dekadente Caatje gaat op pad en heeft morgen maar liefst een mega lange vlucht van 40 minuten. HA, dat wordt de kortste in allertijden. Waarschijnlijk kan ik dan toch nog genieten van de natuur want erg hoog zullen we niet vliegen.

Nu duik ik mijn bed in. Heb mijn pilletjes al genomen, zet een fles water naast mijn bed en gelukkig is de badkamer naast die van mij. En maar hopen dat we het droog houden.
Tot morgen!
Kus Cathelijne