Hue

Hue is een klein rustig stadje. Het is inderdaad een oude keizerstad die beroemd is vanwege zijn citadel. Ik geloof dat er een kopie staat in Peking. En er is hier een brug die ontworpen is door niemand anders dan meneer Eiffel himself.

Na wat bijgekomen te zijn van de reis. Ik had een bad bij mijn kamer dus dat lukte wel, ben ik te voet richting de citadel gegaan. Natuurlijk werd ik voor gek verklaard door alle mogelijke taxichauffeurs als ik zei dat ik wilde lopen omdat ik dan veel meer kon zien. In die taxi's rij je alle leuke winkeltjes voorbij. Toch heb ik me na een paar km lopen in de volle hitte laten overhalen door iemand die goed engels sprak. Hij heeft me een rondleiding gegeven in de citadel. Het is daar vrij groot en de mensen wonen daar ook gewoon. Delen ervan zijn musea en andere bezienswaardigheden maar de rest is gewoon voor de burgers zelf.

Even een korte greep uit mijn boek die ik van Eva, een meisje uit mijn klas, heb gekregen.
'De citadel.
een stad in een stad. Een gracht, hoge muren, een grote poort en twee kleine. Alleen de keizer mocht door die grote Nha Dopoort. Er waren veel dingen die alleen de keizer mocht. De Vietnamees heeft al eeuwen geleden geleerd dat het leven betekent diep buigen voor 1 man, die alles mag wat ieder ander verboden is'.

Ik heb er een behoorlijke tijd doorgebracht want je komt van het ene buitenverblijf in het ander. Op een afstandje is het lekker even gaan regenen. Ik heb geen druppel gevoeld maar het koelde wel even lekker af.

Daarna ben ik op mijn gemak naar de markt gelopen. Dat verhaal kennen jullie al dus zal ik niet in herhaling treden. Trouwens, nu ik dit zo zit te schrijven (dit komt uit mijn dagboek vandaar) komt het eerste schoenpoetsertje aan. 'Madame you shoes very dirty. You give me. I shoeshine. No good, no money'. JAJA en hoeveel gaat het me dan WEL kosten want de kans dat het wel goed is zit er natuurlijk dik in. ' 5000 dong only for you'. Aha, dus voor beide schoenen 5000? 'Nono 10.000 both. Nee, jammer maar helaas dat gaat niet door. Voor 5000 mag hij het doen. Haha, nog even stoer kijken en jahoor. Hij neemt de job aan. Mijn Thaise slippertjes hebben nu binnen 24 uur een totale opknapbeurt gekregen en zien er weer als nieuw uit.
Ik ga nu even kijken of ik iemand kan strikken om met mij mee naar de pagode te gaan voordat ik naar Hoi An afreis.

Ja en dat is ook nog gelukt. Achterop een brommer met een mooie helm op mijn kop. Dit is overigens de eerste keer dat ik er een aangeboden kreeg.
Een hele mooie pagode gelegen in de bossen. Er wonen op dit moment nog zo'n 75 monnikken. Ik heb van Ning een rondleiding gekregen.Erg leuk want je kunt tenminste wat dingen vragen. Zo vroeg ik me af waarom de monnikken in Thailand en Laos allemaal van die mooie oranje gewaden dragen en hier in Vietnam doen ze dat niet. Hij vertelde me dat ze die oranje gewaden alleen maar bij speciale gelegenheden droegen en dat ze door de weeks bruinkleurige kleding droegen. Wat zij nu dragen is een broek met een soort lange blouse erover.
Zo kwam er ook te spraken dat alle monnikken vegetarisch leven. Ze mogen ook geen alcohol drinken. Sporten doen ze wel. Tja en zo weet je weer eens wat meer over het leven van een monnik.

Nu op naar Hoi An!
Kus