Bijna in Cambodja

Vandaag was het weer een aardig dagje waarin we verschillende dingen hebben gezien, geproefd en doorelkaar zijn geschud.
Vanochtend om 8 uur in de bus gestapt richting Mekong Delta. We hebben deze tour geboekt omdat dit een goede manier was om de grens enigszins georganiseerd over te gaan.
Eerst zijn we naar Ta huppeldepup gegaan voor een bootvaart over de Mekong. Daar een bezoek gebracht aan een kokossnoepfabriekje. Wel Grappig. Van daar uit zijn we met een vreemd soort brommertaxi naar een adresje gebracht waar de liefhebber eerst een pyton om zijn nek kon krijgen (ik was niet een van die helden) en daar kregen we thee met honing met uitgeperste minisinaasappeltjes erin. Best lekker. Daarna nog een boottochtje gehad door de smalle vaarwegen van ed Mekong en uiteindelijk bij ons lunch adres aangekomen. Van daaruit weer verder met de boot naar een eiland in de Mekong Delta dat 11 km2 was met maar liefst 6000 inwoners. Hier kregen we verschillende soorten vers fruit, thee en regionale/traditionele muziek. Echt om een cd van te kopen (NOT!).
Daarna weer terug gebracht naar de bus. Na een uur verder te hebben gereden werd onze groep opgesplitst. Of liever gezegd. Wij moesten onze spullen pakken en werden in een locale bus gezet met de woorden: ' you, Phnom Penh? you go that bus, no worries". AHA! en voor we het wisten kropen we over de spullen en stoelen van de mensen die er al in zaten helemaal naar het achterste hoekje van de achterbank. Deze bus zat hetemaal vol met ztoelen. Je had er dus geen gangpas in het midden, wel ramen die open konden gelukkig. Van een paar stoelen konden de rugleuningen opzij geslagen worden zodat je over de zittingen kon stappen. Ja, hoe krijg je het voor elkaar.
Omdat wij ook nog een hotelovernachting bij de tour hadden en morgen ook nog verder zouden moeten toch nog zoveel mogelijk nagevraagd voordat we in die bus zaten maar alles wat we te horen kregen was: "you, no worries". Ok en daar konden we het mee doen. In ieder geval ging de bus de goede kant uit (namen wij aan) en we zouden wel zien. Na 5 uur helemaal door elkaar geshaked te zijn, ook deze chauffeur beschikte over een Aziatisch rijbewijs en had het geluk dat zijn toeter het constant deed, zijn we eindelijk in Chau Doc aangekomen. Omdat we de enige buitenlanders in de bus waren (welke gek stapt er vrijwillig in zo'n bus?) werden we al snel gespot en daadwerkelijk waren er " no worries". We werden keurig opgehaald en naar ons hotel gebracht. Morgen moeten we om half 7 al aan het ontbijt zitten en om 7 uur vertrekt de boot dan richting Phnom Penh. Erg benieuwd hoe dit gaat worden. Het schijnt dit keer zowaar echt georganiseerd te zijn.

Ok om dan toch even de nieuwsgierigheid van mijn lieve zus te beantwoorden.
Dietmar: 33 jaar, komt uit Dresden en is een één of andere ingenieur in machines. Aardig en kan het goed met hem vinden. Verder niks bijzonders. Heb hem, vorige week vrijdag, in Hanoi ontmoet maar dat had ik al verteld geloof ik. Kijk nog maar eens naar de foto's dan kom je hem vanzelf tegen in de fietstaxi(Henri haalt mij gewoon op van Schiphol :o).

Nou, het volgende bericht komt uit Cambodja (als ze me erin laten tenminste).
Dikke knuffel en waarschijnlijk tot morgen.