Weer terug in Phalaborwa

We zijn sinds gisteren weer in Phalaborwa. Sefapane lodge. Grappig want het is nu heel anders dan de vorige keer. Waarschijnlijk omdat t nu niet meer allemaal zo nieuw is. Herken zelfs een paar lui. Erg leuk!
Vanochtend heeft Joris me na het ontbijt afgezet bij de winkeltjes, dus ik ben er even lekker opuit getrokken. Overal ffe snuffelen enzo. Net optijd terug voor een lekkere lunch om vervolgens mee te gaan op een cultural village tour. Was erg leuk. Weer totaal anders dan ik verwachtte maar t viel zeker niet tegen. We zijn eigenlijk de hele middag door verschillende townships gereden. Plekken waar je dus normaal niet komt omdat ze verder van de doorgaande weg liggen en omdat het daar niet altijd even veilig is. Je ziet veel. Kinderen staan langs de kant van de weg (lees zandpad) te zwaaien en sommige rennen nog mee ook. Kandidaten voor de marathon. De meeste huisjes zijn wel van steen of van leem. De daken van riet of golfplaten die dan vastgelegd worden met grote keien. Er zijn nog genoeg huizen zonder water. Ze moeten dat gaan halen aan de straat. Daar zijn dan wel waterpunten, maar dan moet je wel in de rij gaan staan. Leuk voor 's ochtends als je haast hebt. Electriciteit hebben ze dan weer wel. Huur is per jaar 10 Rand, 1 euro. Op verschillende punten zie je, en niet alleen daar maar door het hele land, keten waar ze dan 2 of 3 telefoons hebben zodat er gebeld kan worden. Nu heb ik ook gehoord dat er genoeg mensen zijn die van hun eerste sallaris een mobieltje kopen. Ergens kan ik daar wel inkomen. De kerk word er als een soort ziekenhuis gebruikt. Als je erg ziek bent dan ga je eerst naar de kerk, Daar is dan iemand, ik weet niet of de pastoor dit doet, die je beter maakt of t iig probeert. Een beetje paranormale heling en oude geneeskunde geloof ik. Het helpt i.i.g. veel mensen en het scheelt ze vaak een ritje naar het ziekenhuis in de dichtsbijzijnde grotere plaats.We sloten de rit af met een super toeristisch iets. Niemand voelde zich echt op zijn gemak maarja, weer wat inkomsten voor de mensen was onze gedachte. We werden naar een dansvoorstelling gebracht. Ik moet zeggen, het was fantastisch! Ik denk niet dat wij ze dit na doen. Ik heb er ook filmpjes van gemaakt maar ik heb nog niet uitgevogeld hoe ik die erop kan zetten. Dit soort dansen had ik ed vorige keer ook op de Indaba gezien. Het is dus echt Afrikaans dat dansen. Dadelijk even kijken of die foto's wel blijven plakken.
Morgenmiddag rijden we naar het noorden. Het plaatsje Elim. Daar wonen vrienden van Joris. Schijnt een mooie buurt te zijn. De kunst route schijnt dara te zijn. Ik hoop dat we tijd hebben om ervan te genieten.
Ok. ik ga nu ffe bubbelen in bad en daarna eten. Dikke kus en tot snel.
Liefs J&C
ps. Hoe was het feest van oom Frans en tante Coleet?

Oja: het dragen van dingen op je hoofd, dat zie je de vrouwen hier geregeld doen, is gewoon een kwestie van oefenen oefenen oefenen. Een balans vinden dus. WOW! respect! je ziet ze nl niet alleen met een zak meel op hun hoofd lopen maar ook met bossen hout. Lijkt me niet zo lekker liggen.